stuiven

{{stuiven}}{{/term}}

I 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 [waaien] voler ⇒ 〈weg〉s'envoler en poussière

2 [met grote snelheid voortbewegen] partir comme une flèche

♦voorbeelden:

1   het zand stoof in mijn ogen • le sable m'entrait dans les yeux

     de sneeuw stuift tegen de ramen • ±le vent colle la neige contre les fenêtres

2   zij stoof de deur uit • elle est sortie en trombe

     de wielrenners stoven ons voorbij • les coureurs cyclistes nous ont dépassés à toute vitesse

     uit elkaar stuiven • se disperser

II 〈onpersoonlijk werkwoord〉

1 [in deeltjes opvliegen] poudroyer

♦voorbeelden:

1   het stuift hier verschrikkelijk • il y a énormément de poussière dans l'air

¶   〈Algemeen Zuid-Nederlands〉 het zal er stuiven! • ça va chauffer!

Deens-Russisch woordenboek. 2015.